వంశీ కృష్ణ కొన్ని నేనులు లోనిది ఇది .....
నిన్న రాత్రి మృత్యువు నా కలలోకి తొంగి చూసి
రేపు ఉదయం తలుపు తట్టనా అంది
అమాయకమయిన నాభార్య మొహం
తన నునులేత ఒంటిపై నా వదలని మోహం
గుర్తు కొచ్చాయి...?
పసితనన్ని వదలని మా అమ్మాయి
ఒకానొక అవ్యక్త ప్రేయసి కనుదోయి
ఆరడి పెట్టాయి ...!
మృత్యువు వంక తిరిగి
యింత తొందరగా నా ... అన్నాను.
తను నవ్వేసి వెళ్ళిపోయింది.
ఓ యాభై ఏళ్ల తర్వాత ...
మృత్యువు ముందు
దీనంగా ... హీనంగా ...
కరుణిoచమని వేడుతూ ... నేను
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
:-)
ReplyDeleteFifty years seem too long for me